اهو اسلامي قانون سازي جو ٻيو ذريعو آهي

قرآن پاڪ کان پوءِ اسلام جي قانون سازي جو ٻيو ذريعو پيغمبر جي حديث يا سنت کي سمجهيو وڃي ٿو. حديث نبوي ۾ موجود مفهومن جي صحيحيت کي سمجهڻ سان اسلامي مذهب جي صحيح فهم ۽ شرعي حڪمن کي واضح ڪرڻ ۾ مدد ملندي آهي. ان کان علاوه، پيغمبر جي حديث کي عالمن ۽ مفتين طرفان شرعي حڪمن ۽ اسلامي قانونن جي تفصيل لاءِ انحصار ڪيو ويو آهي. ان ڪري ضروري آهي ته هن ٻئي ماخذ جي مطالعي ۽ سمجھڻ تي ڌيان ڏنو وڃي ۽ پاڻ سڳورن صَلَّى اللهُ تَعَالٰى عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّمَ صَلَّى اللهُ تَعَالٰى عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّمَ صَلَّى اللهُ تَعَالٰى عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّمَ صَلَّى اللهُ تَعَالٰی عَلَيْهِ وَاٰلِهٖ وَسَلَّمَ جي سيرت ۽ حديثن مان سبق حاصل ڪيو وڃي. قرآن مجيد جي ذريعي ۽ جنهن وقت پيغمبر ۽ مسلمان رهندا هئا.